Του Μηνά Τσαμόπουλου
Σε κρίσιμη καμπή εισέρχεται ο στόλος της ελληνικής ακτοπλοΐας αφού κινδυνεύει να αποψιλωθεί μέσα σε λιγότερο από τρία χρόνια.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρεία XRTC –Σύμβουλοι Επιχειρήσεων, Γιώργο Ξηραδάκη, το πρόβλημα θα δημιουργηθεί από την υποχρεωτική χρήση ναυτιλιακού καυσίμου μικρής περιεκτικότητας σε θείο 0,5%, για όλα ανεξαιρέτως τα πλοία από την 1η Ιανουαρίου 2020. Η τιμή του εισιτηρίου εκτιμάται ότι θα αυξηθεί κατά μέσο όρο κατά 27%.
«Μία άλλη πρόκληση που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η ακτοπλοϊκή αγορά είναι οι νέοι κανονισμοί του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού IMO που αφορούν το θαλάσσιο έρμα και τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων επιβάλλοντας τη χρήση ναυτιλιακού καυσίμου μικρής περιεκτικότητας σε θείο 0,5%, για όλα ανεξαιρέτως τα πλοία από την 1η Ιανουαρίου 2020. Όπως ήδη έχει τονιστεί από τους ακτοοπλόους, η εφαρμογή της απόφαση για τη χρήση του συγκεκριμένου καυσίμου δεν αποκλείει το ενδεχόμενο αυξήσεων στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια λόγω των κατασκευαστικών αλλαγών στα πλοία και της χρήσης του καυσίμου μικρής περιεκτικότητας σε θείο 0,5% το οποίο είναι πιο ακριβό από αυτό που χρησιμοποιείται σήμερα. Ο πρόεδρος των ακτοοπλόων είχε αναφέρει ότι από τα νέα μέτρα η αναμενόμενη δαπάνη ανά επιβάτη θα είναι 5,4 ευρώ από 2,2 που είναι σήμερα, ενώ η αύξηση του μέσου ναύλου ακτοπλοΐας θα φτάσει το 27%» και προσθέτει:
«Το βασικό πρόβλημα όμως που δημιουργείται είναι ότι το 2020, 32 από τα 45 πλοία των μεγάλων εταιριών με τις οποίες ασχολούμαστε σε αυτή τη μελέτη θα έχουν ηλικία άνω των 20 ετών κάτι που καθιστά μάλλον ασύμφορη την επένδυση σε συστήματα επεξεργασίας έρματος και την τεχνολογία καθαρισμού των καυσαερίων, κόστος που ανέρχεται στα €7-11 εκατ. ανά πλοίο. Ελλοχεύει λοιπόν ο κίνδυνος της απομάκρυνσης του μεγαλύτερου αριθμού των πλοίων που δραστηριοποιούνται στο Αιγαίο».
Όσο για το θεσμικό πλαίσιο τονίζει:
«Το θεσμικό πλαίσιο πρέπει να σταθεί αρωγός στην προσπάθεια των εταιριών του κλάδου για τον επαναπροσδιορισμό του ακτοπλοϊκού προϊόντος. Η Ελληνική σημαία έχει αρχίσει να χάνει σε επίπεδο ανταγωνιστικότητας σε σχέση με άλλες σημαίες. Μόνο τα πλοία της κοινοπραξίας ANEK/ATTICA φέρουν Ελληνική σημαία παρά τα μέτρα που πήρε το κράτος πριν από δύο χρόνια για τη μείωση των οργανικών συνθέσεων. Το χτύπημα της απομάκρυνσης των πλοίων των Μινωικών από την Ελληνική σημαία ανέδειξε σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα της πίστης της αγοράς, παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη κίνηση είχε οικονομική λογική και έθεσε τις βάσεις για μια νέα πορεία της εταιρίας στην Ελληνική αγορά όταν θα ωριμάσουν οι συνθήκες αγοραπωλησιών των μετοχικών πακέτων και απαλειφθούν οι στρεβλώσεις» και καταλήγει:
«Τονίζουμε ότι η ιταλική σημαία προσφέρει επιδοτήσεις όχι μόνο στις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων σε πλοία νηολογημένα στη γειτονική χώρα, αλλά και στη μεταφορά φορτηγών μέσω θαλάσσιας οδού, υπό την προϋπόθεση ότι τα τακτικά δρομολόγια «πιάνουν» σε τουλάχιστον δύο Ιταλικά λιμάνια. Το ίδιο ισχύει σε πολλά άλλα μέρη της Ευρώπης ενώ στην Ελλάδα παρόμοιες δυνατότητες είναι περιορισμένες. Επιπρόσθετα, ο συντελεστής φορολόγησης κερδών από επιχειρηματική δραστηριότητα είναι χαμηλότερος στην Ιταλία σε σύγκριση με την Ελλάδα».
Αναδημοσίευση από : http://www.newmoney.gr
