Είναι φορές που λες, δεν μπορεί αυτή η χώρα, σαν κάτι να συνέβη (ύποπτο ψεκασμό από τον ουρανό το λένε μερικοί, ανικανότητα κυβερνώντων άλλοι), κι έχασε οποιαδήποτε ενεργητικότητα στην παραγωγική της μηχανή. Και αν κάποιοι εκεί στα βόρεια της Ευρώπης αποφάσισαν να μας τιμωρήσουν, γιατί είμαστε σπάταλος λαός, διεφθαρμένος λαός, χαλάμε περισσότερα απ' όσα παράγουμε κλπ. κλπ., καταστρέφοντας τελείως όποια δουλειά κινείτο σ' αυτή τη χώρα, εξωθώντας στην ανεργία και την εξαθλίωση χιλιάδες ανθρώπους, οδηγώντας στην απόγνωση και τις παρενέργειες της (αυτοκτονίες) εκατοντάδες συνανθρώπους μας, ίσως τα κατάφεραν, αφού δυστυχώς βρήκαν πρόθυμους "υπαλλήλους" σ' αυτή τη χώρα να εκτελούν την όποια εντολή τους, χωρίς κανείς τους να κρίνει αν είναι σωστό ή όχι, αν εφαρμόζεται στη χώρα μας το όποιο οικονομικό μέτρο αποφασίζουν (δυστυχώς) κάπου αλλού, για να εφαρμοστεί στην Ελλάδα, στα "πειραματόζωα της νέας τάξης πραγμάτων" στην Ευρώπη.
Έφθασε λοιπόν η χώρα μας τα τελευταία χρόνια να θυμίζει ένα απέραντο "εργασιακό νεκροταφείο", που αν κάποιος είχε δουλειά, ήταν ο δακτυλοδεικτούμενος. Οι πολιτικοί εδώ και στην Ευρώπη, είχαν και έχουν τις χειρότερες εμπειρίες και τις πιο δυσοίωνες προοπτικές στο μέλλον, αφού άφησαν μια μικρή ομάδα "ειδικών" (τρομάρα τους), να διασύρουν άτομα, να εκμηδενίσουν θεσμούς (τοπικά ή ευρωπαϊκό κοινοβούλιο), να διασύρουν χώρες (Ελλάδα, Κύπρος, Ισπανία, Πορτογαλία κλπ.) και να επιβάλουν μια Πανευρωπαϊκή Οικονομική Δικτατορία, του ενός ισχυρού κράτους της Άριας φυλής. Και σ' όλη αυτή την "κοσμοχαλασιά", όπως παλιά, έτσι και τώρα οι μικρές κοινωνίες προσπαθούσαν με τον όποιο τρόπο, να κινήσουν σιγά – σιγά με τον όποιο τρόπο, τα μεγάλα και δυσκίνητα γρανάζια, για να πάρει πάλι εμπρός η παραγωγική μηχανή της χώρας μας, πέρα και έξω από τα γνωστά συνθήματα των μπαλκονιών, εγχώριων πολιτικών.
Έτσι και στη δικιά μας μικρή κοινωνία υπήρχαν έργα, που έμειναν "παγωμένα", επειδή αυτό το "κλουβί με τις/τους τρελές/ούς", έκοψε την όποια χρηματοδότηση μέχρι να "συμμορφωθεί" η χώρα στις υποδείξεις τους (άσχετα αν αργότερα παραδέχτηκαν ότι είχαν κάνει λάθος στο λογαριασμό – τι έγινε ρε αδελφέ ένα μικρό λαθάκι δισεκατομμυρίων είναι!!), αυξάνοντας την πίεση με τους υπέρογκους φόρους στους πολίτες αυτής της χώρας.
Αυτή την εικόνα όμως ήλθε να με διαψεύσει η επίσκεψη μου πριν λίγες μέρες σ' ένα εργοτάξιο στην Δυτική Ικαρία, εκεί που εκτελείται το έργο του Υβριδικού Ενεργειακού Φράγματος στην Προεσπέρα. Ήταν πριν ένα χρόνο σχεδόν που το έργο "πάγωσε", για τους λόγους που αναφέρω παραπάνω και όλο αυτό το διάστημα οι φήμες που κυκλοφορούσαν, μια έφερναν την καταστροφή (πάει τελείωσε το έργο, μόνο η οικολογική καταστροφή της περιοχής έμεινε) και την άλλη έδιναν μια χαραμάδα αισιοδοξίας (κάπου θα βρεθεί μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων χρηματοδότηση για να τελειώσει αυτό το έργο – το μοναδικό που γίνεται στη Μεσόγειο). Οι εργαζόμενοι είχαν "προσωρινά" όπως είπαν τότε οι υπεύθυνοι του έργου απολυθεί, με την προοπτική να επαναπροσληφθούν μόλις θα βρισκόταν οικονομική λύση. Αυτό με έκανε να επισκεφθώ τον χώρο, γιατί είχα μάθει ότι ξεκίνησαν πάλι οι εργασίες και με χαρά είδα ότι όντως (το αποδεικνύουν άλλωστε και οι φωτογραφίες) το έργο προχωρεί.
Ρώτησα για τους εργαζόμενους και έμαθα ότι οι περισσότεροι από τους παλιούς που απολύθηκαν τους ξαναπήραν στη δουλειά (κι αυτό το λέω με επιφύλαξη γιατί δεν πήρα την υπεύθυνη πληροφόρηση από τον εργολάβο – δεν ήταν και εύκολο γιατί ήταν εκτός Ικαρίας εκείνη την ημέρα), αλλά σημασία έχει ότι αυτή τη στιγμή κάτι κινείται στην περιοχή αυτή του νησιού μας. Θα μου πείτε ότι θριαμβολογώ ουσιαστικά χωρίς λόγο. Κι όμως για σκεφτείτε πέρα από τις όποιες δυσκολίες, αντεγκλήσεις, αρνήσεις, αγωγές και οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια έγινε για να σταματήσει αυτό το έργο, καλώς ή κακώς δεν είναι η ώρα να το εξετάσουμε – χωρίς να υποτιμώ τους σοβαρούς περιβαντολλογικούς λόγους (αν υπάρχουν), η περιοχή αυτή της Δυτικής Ικαρίας δεν πρέπει να χάσει αυτή την ευκαιρία ανάπτυξης που παρουσιάζεται. Την έχει ανάγκη η τοπική κοινωνία μας, που απ' αυτό το έργο, κατ' αρχήν θα δημιουργηθεί (λόγω της μοναδικότητας του) επιστημονικός τουρισμός (κάτι άγνωστο για το νησί μας), θέσεις εργασίας (οι όποιες θέσεις) που μπορεί να καλυφθούν από ντόπιους, ανάπτυξη των "ξεχασμένων" χωριών της περιοχής (Προεσπέρα, Βρακάδες – Κουνιάδοι), ένα τέλειο οδικό δίκτυο στην περιοχή, που για να πάς πριν λίγα χρόνια έπρεπε, ή να έχεις αυτοκίνητο 4χ4 ή να το σκεφθείς αρκετά καλά εξ αιτίας των δρόμων που υπήρχαν και της κατάστασης στην οποία βρισκόταν.
Θέλω τελειώνοντας να σας καλέσω να σκεφτείτε και να ονειρευτείτε την Ικαριά του μέλλοντος, μια και κάποιοι εκεί στα βόρεια της Ευρώπης, προσπαθούν να μας απαγορεύσουν και τα όνειρα. Αλήθεια ποιός δεν θέλει μια ανάπτυξη του νησιού μας, με έργα που να "ελέγχονται" από την τοπική κοινωνία, να αποδίδουν στην τοπική κοινωνία και να μεταβιβάζουν (κληρονομικώ δικαιώματι), το όραμα αλλά και την πραγματοποίηση του στις επόμενες γενιές μας. Γιατί έτσι είμαστε εμείς οι Ικαριώτες και σ' όποιους αρέσουμε!!!!
[nggallery id=45]
Σωτήρης Πολίτης για την Ικαριακή Ραδιοφωνία 92,8fm
———
