Η ΣΑΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ… ΛΑΜΠΕΝΤΟΥΖΑ!
(γράφει η δημοσιογράφος Μαργαρίτα Ικαρίου)
Ο ανθρωπισμός και η αλληλεγγύη είναι ο τρόπος με τον οποίο η ακριτική Σάμος, με τις πενιχρές της δυνάμεις, αντιμετωπίζει σε καθημερινή βάση το διογκούμενο πρόβλημα της παράτυπης μετανάστευσης.
Αυτό κατέγραψε, καθώς και την αληθινή υπόσταση του μεταναστευτικού προβλήματος με μια προσεκτική, διεισδυτική ματιά, η κάμερα του δημοσιογραφικού επιτελείου της Κρατικής Ολλανδικής Τηλεόρασης Channel 1, σε τριήμερη αποστολή στο νησί της Σάμου.
«Δε νοιώθω κανένα φόβο εισερχόμενος στο Κέντρο Προσωρινής Παραμονής, καθώς οι Σύριοι στην πλειοψηφία τους πρόσφυγες, καθώς και εκείνοι από Αφρική και Αφγανιστάν, είναι ανήσυχοι σχετικά με το τι τους περιμένει από τη Σάμο και μετά, κι αποζητούν την ενημέρωση καθώς και τη νομική βοήθεια που τους παρέχουμε…» σημείωσε ο δικηγόρος, αρμόδιος στα θέματα μετανάστευσης και πολιτικού ασύλου, Δημήτρης Βούρος.
Κοινή εντύπωση των εκπροσώπων φορέων καθώς και των κατοίκων της Σάμου είναι πως το πρόβλημα της υπερσυγκέντρωσης μεταναστών στις ακτές του Αιγαίου και των απεγνωσμένων προσπαθειών των ανθρώπων της ανάγκης, της πείνας και της εξαθλίωσης να εξασφαλίσουν ένα «πέρασμα» στην υποτιθέμενη «γη της Επαγγελίας»-την Ευρώπη, πληρώνεται συχνά με αντίτιμο την ίδια τους τη ζωή, καθώς οι «έμποροι των εθνών» στα κυκλώματα διακίνησης ανθρώπων, είναι στυγνοί και αμείλικτοι!
«Τους στοιβάζουν σε βάρκες και φουσκωτά, κατά πολλαπλάσιους αριθμούς από αυτούς που έχει χωρητικότητα το καθένα από αυτά, τους δείχνουν τη Σάμο και λίγο πριν φτάσουν στις απόκρημνες κι απόμερες ακτές, βυθίζουν τα σκάφη-πλωτά φέρετρα προκειμένου οι πρόσφυγες να θεωρηθούν ναυαγοί ώστε να τύχουν διάσωσης…» επισήμανε ο πρόεδρος του Συλλόγου Αυτοδυτών Σάμου Αλέξανδρος Μαλαγάρης, που συμμετείχε ως δύτης στον απεγκλωβισμό 67 πακτωμένων άψυχων σωμάτων –στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά, που δεν φορούσαν καν σωσίβια- από το κουφάρι του Ηelsinki King, στο τραγικό ναυάγιο που σημειώθηκε στα ανοιχτά της Σάμου, το καλοκαίρι του 2014.
«Οι οδηγίες που τους δίνουν οι διακινητές είναι, όταν καταφέρουν να βγουν στις πιο απόκρημνες ακτές της Σάμου, να ανέβουν ψηλά ώστε να βρουν δρόμο. Αυτό έχει συχνά ως αποτέλεσμα να εγκλωβίζονται σε δυσπρόσιτα βραχώδη σημεία, ή να χάνονται σε δασώδεις περιοχές και να κινδυνεύει άμεσα η ζωή τους…» τόνισε μεταξύ άλλων και ο πρόεδρος του παραρτήματος Σάμου της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης Δημήτρης Καλατζής, καθώς μια ακόμη επιχείρηση εντοπισμού και διάσωσης 36 προσφύγων στήθηκε την Πέμπτη 23 Απριλίου στα Σεϊτάνια.
«Κάνουμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό για να παράσχουμε κάθε δυνατή βοήθεια στους πρόσφυγες, παρά το ότι οι υφιστάμενοι πόροι δεν επαρκούν για τη στήριξή τους» σημείωσε και ο αντιπεριφερειάρχης Νίκος Κατρακάζος. Απαντώντας σε ερώτηση, σχετικά με την ανάσχεση του ρεύματος της προσφυγιάς, είπε πως αυτό αποτελεί ένα πρόβλημα στο οποίο οφείλουν να σκύψουν με περίσκεψη οι Ευρωπαίοι ηγέτες καθώς δεν θα πάψει να υφίσταται εάν δεν σταματήσουν οι εμφύλιες συρράξεις, οι εμπόλεμες καταστάσεις, η συρρίκνωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης, στις χώρες από όπου προέρχεται το ρεύμα παράτυπης μετανάστευσης.
«Η μεταναστευτική πολιτική δεν χαράσσεται αφ υψηλού στην Αθήνα, αλλά επιβάλλεται στη σύσκεψη των συναρμόδιων υπουργείων να συμμετέχουν οι φορείς αυτοδιοίκησης που βιώνουν σε καθημερινή βάση το πρόβλημα που κινδυνεύει να γίνει θεόρατο» επισήμανε σε τηλεφωνική του επικοινωνία με το τηλεοπτικό συνεργείο της Κρατικής Ολλανδικής Τηλεόρασης ο δήμαρχος Σάμου Μιχάλης Αγγελόπουλος, ενώ ο αντιδήμαρχος Αναστάσιος Καλατζής μίλησε για την «προσφυγιά» που οι Έλληνες γνωρίζουμε καλά, καθώς έχουμε βιώσει ως λαός –και βιώνουμε και σήμερα- τη μετανάστευση εύρωστου δυναμικού σε αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης.
«Η Σάμος δεν είναι μια νέα Λαμπέντουζα» ήταν το κυρίαρχο μήνυμα ενός ρεπορτάζ που περιέγραψε τις συνθήκες παραμονής των προσφύγων σε έναν τόπο ειδυλλιακό, την αμέριστη βοήθεια που παρέχουν όχι μόνο οι αρχές αλλά και οι κάτοικοι της Σάμου εθελοντικά και με υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης, την απόγνωση των μεταναστών για το δικό τους αύριο, τις αδικοχαμένες ψυχές, τα σημεία διακίνησης και τις άκρως επικίνδυνες πρακτικές, την εκμετάλλευση, τον ανθρώπινο πόνο και την απόγνωση, ως ένα ηχηρό μήνυμα προς τους Ευρωπαίους ηγέτες και όλους εκείνους που νέμονται τις τύχες του πλανήτη.
